Death Road

Na Death Road czyli zjazd na rowerach najbardziej niebezpieczną drogą świata (fajnie brzmi :-) nakręcaliśmy się już od jakiegoś czasu. Downhill z 4600m do 1200m.
Z pośród wielu agencji w La Paz wybraliśmy najtańszą (300B)ofertę.Droższe to lepszy rower,nasze miały hamulce tarczowe i amory z przodu,wiec i tak dobrze(w zupełności wystarczyły)
Od początku ; z rana przy śniadaniu zapoznajemy się ze wszystkimi uczestnikami,dostajemy ogõlne info co i jak.Następnie wskakujemy do busika,rowery na dach i jedziemy do punku startu.W busie energiczne rytmy nakręcają do tego co bedzie się działo za chwilę.Początek zjazdu okazuje się że jest w tym samym miejscu co kilka dni wcześniej utkneliśmy w śnieżycy.Poza naszą jest jeszcze kilka innych ekip.
Dosiadamy nasze rumaki jeszcze krótkie wytyczne od wyluzowanych przewodników i Let's go!
Pierwszy etap-drogą asfaltową mkniemy w dõł kilkanaście km.Widoki na około rewelka!Później krõtka przerwa,przekąski.Podjeżdżamy busem na drugi etap ten właściwy,czyli piaszczysta droga bez barierek na krawedzi gór.Jeden przewodnik na początku drugi zamykający szyk.Każdy jedzie swoim tempem.Tu sie zaczyna prawdziwa zabawa mkniemy ile sił.Jeden z naszych zalicza glebe,nie jest w stanie jechać dalej,resztę zjazdu spędza w busie.Adrenalina uderza coraz mocniej,nie ma czasu na kontemplacje z naturą.Ciśniemy na pedały coraz mocniej,ręce bolą od wybojów.Łukasz wyprzedza pierwszego przewodnika,Monika wsród kobitek numer 1,wczuwamy się.Trzeba uważać,gdyż droga jest otwarta dla innych uczestników ruchu,gdzie w niektórych miejscach trwają roboty drogowe.
Pochłonieci zjazdem nie orientujemy się że to już koniec.Uuu szkoda że już.Dwie godziny zleciały ekspresowo.Wspõlne piwko,põźniej podjeżdżamy na obiad do juglowej restauracji.Wieczorem wracamy do miasta,gdzie dostajemy koszulki i fotki z filmikami.
Ogólnie Death Road super sprawa z chęcia byśmy to jeszcze powtórzyli.

Jak to mawiał nasz przewodnik. Let's finish this shit !!!

Zdjęcia (26)

Komentarze (3)